بدون شرح

معلم برای سفید بودن برگه نقاشی ام تنبیهم کرد و همه خندیدند! اما من خدایی را کشیدم که دیدنی نبود   

زندگی

امواج زندگی را بپذیر حتی اگر گاهی تو را به عمق دریا ببرند  

آن ماهی آسوده که همیشه بر سطح آب میبینی مرده است  

دوری

گاهی آنکه سراغی از تو نمیگیرد دلتنگترین برای دیدنت است و از شکاف چشمانش به  

نبودنت خیره میشود   

همیشه آنکه تو او را نمی بینی نامهربان نیست 

تنهام

گاهی وقتا خودمو محکم بغل میکنم و میگم غصه نخور دیوونه ( من که باهاتم )  

...

کودکی پشت پنجره نشسته بود دید داره بارون میاد رو به آسمون کرد و گفت: خدایا گریه  

نکن من که پیشتم درست میشه...