خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه با هر username که باشم ، من را connect می کند.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه تا خودم نخواهم مرا D.C نمی کند.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه هیچ وقت به من پیغام line busy نمی دهد.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه با یک delete هر چی را بخواهم پاک می کند.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه اینهمه wallpaper که update می کند .خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه با اینکه خیلی بدم ، من را log off نمی کند.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه همه چیز من را می داند ولی send to all نمی کند.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه می گذارد هر جایی که می خواهم In visible بروم.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه همیشه جزء friend هام می ماند و من را ignor و delete نمی کند.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه همیشه اجازه ، undo کردن را به من می دهد.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه من را install کرده است .خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه اینهمه friend برای من add می کند.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه اراده کنم ، ON می شود و من می توانم باهاش حرف بزنم.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه دلش را می شکنم ، اما او باز من را می بخشد و shout down ام نمی کند.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه password اش را هیچ وقت یادم نمی رود ، کافیه فقط به دلم سر بزنم.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه هرگز گوشی اش را خاموش نمی کند.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه تلفنش همیشه آنتن می دهد و شماره اش همیشه در شبکه موجود است .خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه هیچ وقت پیغام no response نمی دهد .خدا را دوست دارم به خاطر اینکه هیچ وقت ویروسی نمی شود و همیشه سالم است .خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه هیچوقت نیازی نیست براش Buzz بدهم.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه نامه هاش چند کلمه ای بیشتر نیست ، تازه spam هم تو کارش نیست .خدا را دوست دارم ، بخاطر اینکه وسط حرف زدن نمی گوید، وقت ندارم ، باید بروم یا دارم با کس دیگری حرف می زنم.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه من را برای خودم می خواهد ، نه خودش .خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه همیشه وقت دارد حرف هایم را بشنود.خدا را دوست دارم، به خاطر اینکه فقط وقت بی کاریش یاد من نمی افتد.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه می توانم از یکی دیگر پیشش گله کنم ، بگویم که...خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه همیشه پیشم می ماند و من را تنها نمی گذارد ، دوست داشتنش ابدی است .خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه می توانم احساسم را راحت به آن بگویم ؛ نه اصلاً نیازی نیست بگویم ، خودش میتواند نگفته ، حرف ام را بخواند.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه به من می گوید دوستم دارد و دوست داشتنش را مخفی نمی کند.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه تنها کسی است که می توانی جلوش بدون اینکه خجل بشوی گریه کنی ، و بگویی دلت براش تنگ شده.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه ، می گذارد دوستش داشته باشم، ، وقتی که می دانم لیاقت آنرا ندارم.خدا را دوست دارم ، به خاطر اینکه از من می پذیرد که بگویم:خدا را دوست دارم!
دنیای یاسمین
بااااااااااالبخند واااارد شویییییییید!!! :)))دنیای یاسمین
بااااااااااالبخند واااارد شویییییییید!!! :)))خدا را دوست دارم...
پول دود کباب
فقیری از کنار دکان کباب فروشی میگذشت. مرد کباب فروش گوشت ها را در سیخها کرده و به روی آتش نهاده باد میزند و بوی خوش گوشت سرخ شده در فضا پراکنده شده بود. بیچاره مرد فقیر چون گرسنه بود و پولی هم نداشت تا از کباب بخورد تکه نان خشکی را که در توبره داشت خارج کرده و بر روی دود کباب گرفته به دهان گذاشت. او به همین ترتیب چند تکه نان خشک خورد و سپس براه افتاد تا از آنجا برود ولی مرد کباب فروش به سرعت از دکان خارج شده دست وی را گرفت و گفت:
کجا میروی پول دود کباب را که خورده ای بده. از قضا ملا از آنجا میگذشت جریان را دید و متوجه شد که مرد فقیر التماس و زاری میکند و تقاضا مینماید او را رها کنند. ولی مرد کباب فروش میخواست پول دودی را که وی خورده است بگیرد. ملا دلش برای مرد فقیر سوخت و جلو رفته به کباب فروش گفت: این مرد را آزاد کن تا برود من پول دود کبابی را که او خورده است میدهم. کباب فروش قبول کرد و مرد فقیر را رها کرد. ملا پس از رقتن فقیر چند سکه از جیبش خارج کرده و در حال که آنها را یکی پس از دیگری به روی زمین میانداخت به مرد کباب فروش گفت: بیا این هم صدای پول دودی که آن مرد خورده، بشمار و تحویل بگیر. مرد کباب فروش با حیرت به ملا نگریست و گفت: این چه طرز پول دادن است مرد خدا؟ ملا همان طور که پول ها را بر زمین میانداخت تا صدایی از آنها بلند شود گفت: خوب جان من کسی که دود کباب و بوی آنرا بفروشد و بخواهد برای آن پول بگیرد باید به جای پول صدای آنرا تحویل بگیرد.
شایعه
زنی در مورد همسایه اش شایعات زیادی ساخت و شروع به پراکندن آن کرد. بعد از مدت کمی همه اطرافیان آن همسایه از آن شایعات باخبر شدند. شخصی که برایش شایعه ساخته بود به شدت از این کار صدمه دید و دچار مشکلات زیادی شد. بعدها وقتی که آن زن متوجه شد که آن شایعاتی که ساخته همه دروغ بوده و وضعیت همسایه اش را دید از کار خود پشیمان شد و...
سراغ مرد حکیمی رفت تا از او کمک بگیرید بلکه بتواند این کار خود را جبران کند.
حکیم به او گفت: «به بازار برو و یک مرغ بخر آن را بکش و پرهایش را در مسیر جاده ای نزدیک محل زندگی خود دانه به دانه پخش کن.» آن زن از این راه حل متعجب شد ولی این کار را کرد.
فردای آن روز حکیم به او گفت حالا برو و آن پرها را برای من بیاور آن زن رفت ولی 4 تا پر بیشتر پیدا نکرد. مرد حکیم در جواب تعجب زن گفت انداختن آن پرها ساده بود ولی جمع کردن آنها به همین سادگی نیست همانند آن شایعه هایی که ساختی که به سادگی انجام شد ولی جبران کامل آن غیر ممکن است. پس بهتر است از شایعه سازی دست برداری.
خدا پشت پنجره ایستاده
جانی کوچولو با پدر و مادر و خواهرش سالی برای دیدن پدربزرگ و مادربزرگ رفته بودن به مزرعه. مادربزرگ یه تیرکمون به جانی داد تا باهاش بازی کنه. موقع بازی جانی به اشتباه یه تیر به سمت اردک خونگی مادربزرگش پرت کرد که به سرش خورد و اونو کشت
جانی وحشت زده شد...
لاشه رو برداشت و برد پشت هیزمها قایم کرد. وقتی سرشو بلند کرد دید که خواهرش همه چیزو دیده ... ولی حرفی نزد.
مادربزرگ به سالی گفت "توی شستن ظرفها کمکم کن" ولی سالی گفت: " مامان بزرگ جانی بهم گفته که میخواد تو کارای آشپزخونه کمک کنه" و زیر لبی به جانی گفت: " اردکه رو یادت میاد؟" ... جانی ظرفا رو شست
بعد از ظهر اون روز پدربزرگ گفت که میخواد بچه ها رو ببره ماهیگیری ولی مادربزرگ گفت :" متاسفانه من برای درست کردن شام به کمک سالی احتیاج دارم" سالی لبخندی زد و گفت:"نگران نباشید چونکه جانی به من گفته میخواد کمک کنه" و زیر لبی به جانی گفت: " اردکه رو یادت میاد؟"... اون روز سالی رفت ماهیگیری و جانی تو درست کردن شام کمک کرد.
چند روزی به همین منوال گذشت و جانی مجبور بود علاوه بر کارای خودش کارای سالی رو هم انجام بده. تا اینکه نتونست تحمل کنه و رفت پیش مادربزرگش و همه چیز رو بهش اعتراف کرد. مادربزرگ لبخندی زد و اونو در آغوش گرفت و گفت:" عزیزدلم میدونم چی شده. من اون موقع کنارپنجره بودم و همه چیزو دیدم اما چون خیلی دوستت دارم بخشیدمت. من فقط میخواستم ببینم تا کی میخوای به سالی اجازه بدی به خاطر یه اشتباه تو رو در خدمت خودش بگیره!"
نقطه ضعف مساوی است با نقطه قوت!
کودکی ده ساله که دست چپش در یک حادثه رانندگی از بازو قطع شده بود، برای تعلیم فنون رزمی جودو به یک استاد سپرده شد. پدر کودک اصرار داشت از فرزندش یک قهرمان جودو بسازد!
استاد پذیرفت و به پدر کودک قول داد که یک سال بعد می تواند فرزندش را در مقام قهرمانی کل باشگاهها ببیند!
در طول شش ماه، استاد فقط روی بدن سازی کودک کار کرد و در عرض این شش ماه حتی یک فن جودو هم به او یاد نداد. بعد از شش ماه خبر رسید که یک ماه بعد مسابقات محلی در شهر برگزار می شود. استاد به کودک ده ساله فقط یک فن آموزش داد و کودک توانست در میان اعجاب همگان، با آن تک فن همه حریفان خود را شکست دهد!
سه ماه بعد کودک توانست در مسابقات بین باشگاهها نیز با استفاده از همان تک فن برنده شود و سال بعد نیز در مسابقات کشوری.
آن کودک یک دست ، موفق شد تمام حریفان را زمین بزند و به عنوان قهرمان کشوری برگزیده شود.
وقتی مسابقات به پایان رسید ، در راه بازگشت به منزل ، کودک از استاد راز پیروزیش را پرسید ، استاد گفت :
"دلیل پیروزی تو این بود که اولاً به همان یک فن به خوبی مسلط بودی ، ثانیاً تنها امیدت همان یک فن بود و سوم اینکه تنها راه شناخته شده برای مقابله با این فن ، گرفتن دست چپ تو بود ، که تو چنین دستی نداشتی!"
یاد بگیر که در زندگی ، از نقاط ضعف خود به عنوان نقاط قوت استفاده کنی ، راز موفقیت در زندگی داشتن امکانات نیست ، بلکه استفاده از بی امکاناتی ، به عنوان نقطه قوت است!
